สติกเกอร์ไลน์แบบที่เรารัก

สติกเกอร์ไลน์ที่เราชอบ คือ สติกเกอร์ที่บอกว่าทำอะไร เช่น นั่งกินหนมดูทีวี ชวนกินอาหาร ทำกับข้าว แปรงฟัน เจ้าเล่ห์ ร้องเกะ ไหว้ขอบคุณค๊าบบบ รดต้นไม้ นอน ล้างจาน ตากผ้า กวาดบ้าน ไรงี้ ชอบอ่ะ ส่วนรูปแบ๊ว ๆ ตาหวาน ไรงี้ หาโอกาสส่งไม่มีหรอก กร๊ากกก ตอนนี้หารีดผ้าอยู่ ยังหาไม่เจอเลย (เอาเงินไหนโหลดสติกเกอร์ ไม่รวยนะ แต่เอาเงินเก็บที่ไม่ซื้อเสื้อ ไม่ซื้อเครื่องสำอาง ไม่ซื้อครีมนวดผม ไม่เที่ยว ไม่กินของแพง ฯลฯ มาซื้อไง ความสุขของเราคือสิ่งอะไรประมาณนี้ แต่มีลิมิตต่อเดือนอยู่ 555)

เราไม่แบรนด์เนม ไม่แดกกาแฟ ไม่เล่นการพนัน (เกลียดมาก อีพวกไปดูงาน ไปนอกสถานที่แล้วเล่นไพ่) ไม่เยอะกับการเสริมสวย ยอมขี้เหร่ ขอแค่มีเงินไว้ทำหน้าที่ และไว้ให้กำลังใจตัวเอง เช่นสติกเกอร์ไลน์

ยอมรับในความคิดคนอื่น สิ่งที่เราไม่ทำอาจเป็นแรงใจของคนอื่น แต่นี่เราแค่จะบอกว่าเราไม่รวยมากมายไรเลย แต่ความไร้สาระในสายตาบางคนมอง เราใช้เงินในส่วนไหน ส่วนที่จะเป็นความสวยความงามไง เราไม่เสียเวลาอ่ะ เราชอบที่จะส่งสติกเกอร์ให้คนขำมากกว่า อิอิ

ทดเทิด มีไหมเนี่ย ศัพท์คำนี้
ปวดท้องว่ะ พรุ่งนี้ขี้แตกแน่เลน
ตีหนี่งแล้ว เครียดบ้าไรไม่รู้ เขียนบล็อกคลั่งมาก

การซื้ออุปกรณ์ไฮเทค เน้นมือถือ สมาร์ทโฟน

อาจปิดท้ายด้วยเครื่องกรองน้ำ ไฮเทคตรงไหน (กร๊าก)

มาเล่านะคะ ไม่มีเจตนาอะไรไม่ดีเลยค่ะ แค่อยากให้แนวทางนิดหน่อย

เริ่มจาก มือถือไอโมบาย ไอคิว5.1 ของป๋า โทรไลน์ไม่ดัง เสียงไม่ดัง ถ้าวีดิโอคอล ไม่มีเสียงเลย
ป๋าก็เซ็งมาพักใหญ่แล้ว
เดิมเราก็เซ็ง เพราะเราก็ใช้ไอโมบายไอสไตล์คิวสอง ก่อนป๋าตั้งนาน) เพราะเวลาโทรไลน์ เราไม่ได้ยินคนอื่นพูด (ไอโมบายคงมีปัญหาเรื่องเสียง)
แต่ด้วยราคา เราคุ้มเรานะ เพราะ คิวสอง เป็นออโต้โฟกัส ราคาแค่นี้ ตอนนั้นตีไปห้าพันแปด ในยุคที่สมาร์ทโฟนถูกสุดราคาประมาณนี้ เราก็ใช้มา
จนเราอยากใส่อีกซิม (มีสามซิม) เราเลยไปซื้อเลโนโว่ไง เอสามเก้าศูนย์ไง ราคาตีไปสามพัน เรามีมือถือสองเครื่องรวมกันไม่ถึงเก้าพัน แต่สนองนีดเรามาก เพราะเราต้องการความคล่องตัว มือถือเครื่องเดียวตอบโจทย์เราไม่ได้ แน่นอน ย้ำว่าแน่นอน
เราเสียค่าโทรศัพท์ไม่แพงมากหรอกนะ คือเราพบคสามอิ่มตัวของเราตรงจุดเหล่านี้ แต่โอเคแหละ อีสองเครื่องของเรา มันเมมในเครื่องน้อยเหลือเกิน เราจึงลงแอพได้น้อยมาก เซ็ง มีเงินซื้อแอพ แต่ไม่มีพื้นที่จะลง แต่นะ เราก็ดัดจริตมีแทบเลตอีกสองเครื่อง ไม่ได้รวย แต่แค่อยากได้ สำหรับไอแพด เราร้องการรู้จักระบบไอโอเอส เพื่อให้สามารถใช้ของคนอื่นได้ แก้ปัญหาเบสิกให้ได้ เพราะชอบเรื่องแบบนี้อยู่แล้ว
ส่วนแกแลกซี่แทบ เราซื้อเป็นเครื่องแรกในชีวิต สมาร์ท ๆ 555

http://www.iphonemod.net/compare-useable-space-on-smartphone-16gb.html
ไอ้นี่คือปัญหาของเรา
แต่จากความบ้าแล้ว เราก็ลืม ๆ ปัญหาไปได้ เพราะเอิ่มมึงเปลืองเยอะแล้วค่ะ นางฟ้าในจิตใจด่าความบ้าในตัวเรา
ของพวกนี้ซื้อแล้วถ้าไม่มีรายได้เข้ามา ถือว่าไม่คุ้มนะคะ (ไม่ได้ใช้ทำมาหาแดก ถือว่าไม่คุ้ม) แต่เราใช้ในการตอบ บอกเล่า เราว่าเราคุ้ม เราเรียนรู้ในการเล่าสิ่งที่เรารู้ไปสู่คนอื่น หรือแค่ช่วยคนใกล้ชิด เราคุ้มเราอ่ะ

กลับไปที่ป๋า ป๋าซื้อมือถือแพง ๆ ใช้ก็ได้ แต่ป๋าก็พอใจอยู่ตรงนั้น โอเคมันอาจวีดิโอคอลไม่สมบูรณ์ ไม่มีเสียง แต่มันก็ยังทำงานได้

มาที่พี่เขยเรา ซื้อทรูบียอนแทบเลต ราคาโอเลยนะ การใช้งานก็ใช้ได้ แต่แกนอยด์เรื่องกล้อง ทว่าตามความคิดเรา แทบเลตไม่เวิร์คเรื่องกล้องทั้งนั้นนะ ต่อให้อีไอแพดเราก็ไม่ได้ชอบกล้องมันนัก แต่ถือว่าโอสุดเรื่อง time lag ถ้าเราจะถ่ายรูปเอาสวย แล้วเรามีเวลากะ เราใช้คิวสองอ่ะ เพราะภาพออกมาตรงใจเรากว่าเยอะ อย่างน้อยก็ไม่ติดเหลือง แต่นะถ้าถ่ายแบบเร่ง ๆ คิวสองตาย ไม่โฟกัส เกรนแตก ลองชอตนี่อย่างกาก คุณภาพกล้องโดยรวมมันสู้ไอแพดไม่ได้หรอก ราคาต่างกันหลายขุม แต่ถ้ามาโครนี่ไม่เป็นรองใครนะ 555
เออนอกเรื่อง เลยอยากจะบอกพี่เขยว่า กล้องแทบก็งี้หมดแหละคร๊าบ ถ้าเอาชัวร์ ใช้กล้องดิจิดีกว่า (เวลาเราถ่ายงานการ ที่มีการใช้รูปอัด เราก็ใช้กล้องนะอิอิ)

แต่นะ ก็อาจจะแค่บ่น ๆ เออ จริง ๆเพื่อนเราบอกแต่แรกแล้ว แต่ไม่ทันซื้อแล้ว เพื่อนบอกว่ากล้องกาก สีซีด ซึ่งจริงมาก
แต่ถ้าไม่ซีเรียส ไลน์คาเมร่าพอช่วยได้ เพราะเลโนโว่เราก็เป็นฟิกซ์โฟกัส ไลน์คาเมร่าช่วยได้มาก

เออ เลโนโว่เรากล้องกากอย่างเดียว นอกนั้นโอ เออที่น้อยด้วย น้อยกว่าคิวสองอีก แต่เสียงชัด วีดิโอคอลได้ แม้มีกล้องเดียว เราก็ไปยืนหน้ากระจก และซื้อสติกเกอร์ไลน์ได้ ไอโมบายทำไม่ได้ ไม่รู้ทำไม แอนดรอยด์เวอร์ชั่นเดียวกันนะ ช่างเหอะ

สรุป บางทีเครื่องแรก อาจเป็นตัวที่ทำให้เราค้นพบว่าเราต้องการอะไร ฉะนั้นอย่าไปซีเรียส สองสามปีก็ซื้อใหม่ เทคโนโลยีตกรุ่นทุกวัน ไม่ร้องรีบซื้อ แค่หาให้เจอว่าเราต้องการอะไรก็พอ

ปิดท้ายวันนี้ดีกว่า ว่าเครื่องกรองน้ำห่าอะไรราคา สามหมื่นห้า จบสั้น ๆ ว่า อย่าไปแคร์ญาติค่ะ ยิ่งเป็นญาติกันยิ่งต้องขายถูก ต้องลดราคา ไม่ใช่ขึ้นราคา คำแรกที่จะพูดเมื่อซื้อของคือ กี่บาท แล้วค่อยถามรายละเอียดค่ะ

อย่าฝากความหวังกับใคร เวลาซื้อของ อ่านรายละเอียด แล้วตัดสินใจเองหาไว้หลาย ๆ ตัวเลือก ถามคนได้ แต่อย่าโทษเขาเวลาของไม่ได้ดังใจ (ปล.ไม่มีใครโทษเรานะ เราแค่ยกตัวอย่าง มีคนจะให้เราไปซื้อมือถือด้วย เราไม่ไป เรากลัวว่าพอมีปัญหาจะมาด่าเรา เพราะนิสัยคนนั้นดูจะเยอะ) แน่นำได้ แต่ไปเลือกเอง

ราคา
ดูคุณสมบัติ
เปรียบเทียบทั้งราคาและคุณสมบัติกับหลาย ๆ รุ่น
เลือกซื้ออันที่ชอบที่สุด
ถ้ามันไม่ได้ดังใจ ปลอบใจตัวเองว่าอย่างน้อยในวันที่ซื้อมัน เราก็คิดแล้วว่ามันคือสิ่งที่ดีที่สุด
ทำใจไม่ได้ ทนใช้ไม่ได้ก็ซื้อใหม่ เหมือนเราใช้มือถือสองเครื่อง
ถ้ารวยจะใช้แพง ๆ ไปเลยก็ได้ตัดปัญหา
แต่จะดไหม ถ้ายอมเสียเวลาศึกษารายละเอียด ซื้อที่ถูกกว่าเพื่อมีเงินเหลือไว้จ่ายเน็ต
คุณจะมีความสุขมาก เวลาเลือกสิ่งต่าง ๆ อย่าเอาใจไปผูกกับอะไรอย่างใดมากไป ของซื้อของขาย ของไฮเทค ตกรุ่นได้ เลือกได้ นานไปพังก็ซื้อใหม่ ในแบบที่ชอบได้ ไม่ต้องคิดมาก

หน้าที่ที่ต้องทำคือ เก็บเงินซื้อ 55555

รวมเพลงเรา

เดี๋ยวจะทำที่รวม link พอดีเด็กที่โรงเรียนทักมา
เลยจัดให้

ว่าง ๆ จะทำ ในเพจ ในบล็อกนี้ เป็นหน้ารวมเพลงเรา เพลงที่เราร่วมทำ ไปเลย
หนุก ๆ

เรื่องวีดิโอขอระบาย วันก่อน

ลองดูค่ะ ไม่รู้ท่านใดนึกว่าเราด่าใครลงบล็อกหรือเปล่า
มาดูตั้ง 33 วีว กร๊าก
แต่ถ้าอยากดูเอง เราก็ดีใจค่ะ เพราะเราอยากให้เกิดขึ้นจริง
เพราะมันจะส่งผลต่อตัวเด็กเอง
แต่เราได้ไอเดียแล้วว่าจะให้อ่านข่าวจากในหนังสือพิมพ์สัก 1 คอลัมน์ เอาข่าวเทคโนโลยี ข่าวการศึกษาก็ได้ ข่าวบันเทิงไม่เอา งี่เง่า ที่ให้อ่านข่าวหนังสือพิมพ์ เพราะข่าวเป็นอะไรที่โดนเรื่องลิขสิทธิ์น้อยกว่าเรื่องอื่น หนังสือนี่คงไม่แตะเลย กลัวโดนเรื่องลิขสิทธิ์ ไว้เราเขียนหนังสือขายเมื่อไร เราจะให้เด็กอ่าน แจกไฟล์ให้ฟังฟรี

ที่อยากทำแบบนี้
1) ช่วยลดการมายืมหนังสือที่ห้องสมุด เพราะมันเป็นภาระมาก เด็กมายืมมาก ๆ เพราะบังคับยืม ผิดพลาดเพียบ อีนี่ตามแก้จนแบบ วันนี้มีกรณี เด็กมีหนังสือค้างส่ง แต่เด็กบอกว่าไม่เคยยืม ยืมครบนานแล้ว เราเลยเบื่อ (หัวหน้าจะให้เด็กไปค้นหนังสือทั้งห้องจนกว่าจะเจอ ที่ผ่านมาเป็นงี้) แต่เราเบื่อ เพราะยอมรับ มองเจ้าหน้าที่ทำ เออ มันมีแอเร่อจากคน และจำนวนคนยืมคืนมาก มันผิดพลาดได้จริง เราเลยถามเด็กไปว่า ไม่ได้ยืมแน่นะ เด็กตอบว่าแน่ค่ะ เราเลยพูดต่อว่า สาบานได้ไหม เด็กตอบว่าได้ เราเลยทำคืนให้ ถามดิ บ้าไปแล้ว จากการแค่เช็คการอ่าน(ห้องสมุดคือที่สร้างเสริมการอ่าน การเรียนรู้) กลายเป็นเด็กมันเจอหนังสือค้าง แล้วจำชื่อไม่ได้หรอกแต่มีเค้าว่าชื่อหนังสือไม่น่ายืมเลย ถึงขั้นเจอครูให้สาบาน มันใช่เรื่องการรักการอ่านไหมเนี่ย แต่เราบอกเลย เราช่วยเด็ก เพราะอะไร เพราะถ้าหาหนังสือทั้งห้อง (เละค่ะ ไม่ได้เรียงเลขได้ มันเละทุกวัน) เด็กคงไม่ต้องกลับบ้านค่ะ ฉะนั้นการอัดอ่านข่าวลงยูทูบ เป็นการเพิ่มทางเลือกให้เด็กที่เกลียดห้องสมุด เกลียดการต่อแถวยาวแปดวา เกลียดการมาเล่าสรุป (เราฟัง เรายังเกลียดเลย) ให้ครูให้เจ้าหน้าที่ฟัง ให้เขาได้ทำที่ไหนก็ได้ แค่มียูทูบ มีสมาร์ทโฟนที่ไม่กากเกิน และมีเน็ตใช้ อ่านแค่ไม่ต่ำกว่าสามนาที ไม่เกินห้านาที (เกินก็ได้แต่แค่อัพโหลดเมื่อย รอจนแก่แค่นั้นเอง) เขาก็หลุดพ้นจากห้องสมุดแล้ว
2) เด็กคนไหนไม่อยากทำงั้น ก็มายืม มาเล่าเหมือนเดิม

คนที่จะอ่านลงยูทูบ อัพ 10 ไฟล์ เห็นหน้าเห็นปากชัดเจน แล้วส่ง URL วีดิโอทั้งสิบไฟล์ มารวมกันเลยทีเดียว ก็จะเช็คผ่านให้
เราชอบแบบนี้นะ เพราะอ่านจริง มีหลักฐาน ใครตรวจ ตอบเลยใใครตรวจก็ได้ ช่วยกัน็คเช็ค เมนต์เอา
ดีกว่ายืมหนังสือไปทำชิบหาย อ่านก็ไม่อ่าน ตอนสรุปก็มาสรุปมั่ว ๆ คิดว่าคนฟังโง่ เกลียดมาก รำคาญ
และรำคาญสุดคือมันไม่คืนหนังสือ ให้เดินไปทวงอยู่ได้ ภาระมาก ๆ
เด็กมันแอนตี้ระบบ

ไม่เกิดประโยชน์อะไรเลย เสียเวลาเปล่า ๆ

โรงเรียนใหญ่ ๆ ที่ เรารู้ ไม่มีโรงเรียนไหนบังคับเรื่องการยืมหนังสือ
ให้ห้องสมุดบริการคนที่อยากยืมจริง ๆ จะดีกว่า หนังสือไม่ชิบหาย ไม่หาย และเด็กได้อ่านจริง ๆ
เราเป็นคนเล็ก เปลี่ยนแปลงระบบไม่ได้ เราก็แค่อยากแสดงความคิดเห็นว่า ทุกวันนี้มันบรรลุจุดประสงค์ที่ตั้งใจไว้ จริงหรือเปล่า

อยากได้บ้านน้อย และเล่าหลายอย่าง

แถมขยะบนสะพานลอยที่เรายืนถ่ายรูป

เศร้าใจ ใครกอบมารวมกันไม่รู้ ไม่เอาไปทิ้งฟระ

อ่ะ ไปต่อเรื่องอื่น
เราอยากได้แฟนที่เก่งเหมือนพ่อเรา (สงสัยหาไม่ได้ ผู้ชายยุคนี้เป็นตุ๊ด เกย์ หมดแล้ว) เก่งให้ได้สักครึ่งนึงก็ยังดี
พ่อเรา เป็นผู้บริหาร เป็น ผอ.กองวิชาการ พ่อเราจบป.โท (เคมี) ไม่ใช่บริหาร แต่ไปทำงานสายบริหาร ชีวิตพลิกหลายรอบ มีรอบแรง ๆ เราก็ร้องไห้ (ถูกแกล้ง แย่งตำแหน่ง ถูกย้ายไปช่วยราชการ) แต่พ่อเราก็ยังเท่ พ่อเราซ่อมไฟฟ้า ต่อสาย ซ่อมเครื่องใช้ไฟฟ้า ต่อท่อน้ำ เดินท่อประปาในบ้านเอง (ท่อเก่าพัง) ซ่อมของในบ้าน งานไม้ งานปูน ทำได้หมด พ่อเราเรียนมา สมัยวิทยาลัยครูฉะเชิงเทรา (เป็นเด็กโสตด้วย เท่) พ่อเราเป็นลูกชายคนโตของย่า
เป็นคนเลี้ยงน้อง ทำกับข้าวอร่อยมาก
เอาว่า เราหาผู้ชายแบบพ่อเราไม่ได้แน่ ถ้าเราไม่ลดสเปก เราคงขึ้นคาน เพราะต่อให้ไม่เลือก ณ จุดนี้ ก็คานแล้ว เหตุผลคืออะไรรู้ไหม เหตุผลคือเราใจไม่กว้างพอไว้เผื่อใจให้ความผิดหวัง ฉะนั้น อยู่บนคานแหละดีแล้ว

แต่เราจะเผยแพร่ลัทธิ เก่งทุกทาง (ไม่ใช่คุณเอกราช) ไปสู่ลูกศิษย์ น้องนุ่ง หลานเหลนโหลน ด้วยการแนะนำให้เขาไปเรียนวิชาเหล่านี้ซะ คือวิชาหลักมันจะเรียนอะไรก็ช่างมัน แต่มันควรจะใช้เครื่องมือช่างเป็นบ้าง ผู้หญิงก็ด้วย เห็นเราผอมแห้ง เราก็ใช้เครื่องมือช่างเป็นนะเว้ย 555
เราอาจหาคู่ที่โดนใจเราไม่เจอ แต่เราจะช่วยผลักให้คนที่มีแนวโน้มเชื่อฟังเรา ให้เขากลายเป็นคู่ที่สมบูรณ์แบบ (ไม่ต้องสมบูรณ์แบบก็ได้วะ) เป็นคนที่พร้อมรับทุกสถานการณ์ ด้วยจิตใจที่เข้มแข็ง และร่างกายที่แข็งแรง พื้นฐานสามัญสำนึกยอดเยี่ยม เอื้อเฟื้อแก่เด็ก สตรี และคนชรา (ว่าไปนั่น)

เออ เราอยากซื้อสติกเกอร์ไลน์ที่มีการทำงานบ้าน ดูมาแล้วทุกลาย ไม่มีรีดผ้าเลย แต่ชั่งเหอะ 555

ต่ออีกนิด เวลาเราไปไหน แล้วเราโพสต์รูป เราจะโพสต์อะไรที่เราอยากให้คนฝึกทำ เช่น วันนี้พ่อเราต่อท่อน้ำ ต่อไฟ เราถ่ายมาโพสต์ จะว่าอวดก็ได้ แต่จริง ๆ เราอยากให้ คุณผู้ชายฝึกทำ (เรียนค่ะ อย่ามั่ว อันตรายมาก) เพราะอย่างนี้เท่กว่าภาพเด็กควาย ๆ ก้มลงไปผูกรองตีนให้อีสก้อยง่อยแดก (หรือไง ถึงผูกเชือกรองเท้าเองไม่ได้)

นอกจากเท่แล้ว คุณยังช่วยซ่อทแซม ช่วยลดค่าใช้จ่ายในบ้านได้ ภูมิใจด้วย

หรือเวลาเราแมชชุด เราอาจดูอวด แต่จริง ๆ เราต้องการให้ดูว่าของตลาดนัดไม่กี่ชิ้นเราก็แมชให้สวยได้ คืออยากเผยแพร่ลัทธิ ถ้าชอบก็อยากให้ทำตาม ไม่ทวงบุญคุณ เพราะทำแบบนี้ ถูก ดี คุ้ม

สุดท้ายเราไม่ชอบคนถ่ายรูปตัวเอง แอ๊บแบ้ว กล้องหน้า อีพวก(ทั้งชายและหญิง) ที่เป็นงี้ เรารู้สึกว่าเป็นพวก ชอบสร้างภาพ หนักกว่าเราอีก และหลงตัวเอง หาแก่นสารยาก ตอแหล เพื่อนสนิทเราไม่ค่อยทำงี้หรอก (ทำบ้าง เหมือนเรา แต่ก็ไม่ตลอดเวลา งานการไม่ทำ ดีแต่ถ่ายรูปสร้างภาพ คนที่กดไลค์ก็ว่างมาก) แต่ไม่โทษกันค่ะ สิทธิ แต่บอกได้เลย มองให้ลึก ๆ จะพบว่าที่เราพูด เป็นเรื่องจริง บางคนเป็นเหี้ยอะไร ไปเที่ยวแม่งล้านเจ็ดย่าน ถ่ายกล้องหน้า เห็นแม่งแต่หน้าตอแหลของมัน มึงไม่ต้องไปเที่ยวหรอกค่ะ อยู่บ้านมึงก็ได้ ถ่ายกี่ที่ก็โคลสอัพชอตเต็มภาพอยู่แล้ว หึหึ
เวลาเราไปไหน ถ้าไม่สะดวก เราไม่ถ่ายตัวเองหรอก ช่างแม่ง อย่างน้อยเราก็รู้ว่าเราไป อย่างมากก็ถ่ายกะป้าย ไม่ใช่แม่งถ่ายแต่หน้าตัวเอง ตลอดเว

จบค่ะ ไม่ได้จิกกัดใคร
แต่จากใจ ถ้าลดเวลาถ่ายหน้าตัวเองได้ คนเราจะเหลือเวลาสร้างสรรค์อะไรดี ๆ ให้โลกได้มากกว่านี้

เหมือนเรา ถ้าเราเลิกด่าคนลงบล็อกได้ ชีวิตเราคงเจริญกว่านี้แน่นอน 555

กราบ ขอแสดงความนับถือคนที่เป็นแบบอย่างที่ดีให้แก่สังคม

รักทุกท่าน
ขอบคุณที่อ่าน
นอน เผื่อฝันถึงเนื้อคู่ เขียนไปงั้น ลืม ๆ ไปบ้าง เอาเวลาไปทำสิ่งดี ๆ สิ่งที่มีประโยชน์ดีกว่า
(ออกมาเรื่องนี้ได้ไงวะ)

แปลง บาทไทย (THB) และ ดอลลาร์สหรัฐอเมริกา (USD) : แลกเปลี่ยนเงินตราอัตราการแปลงเครื่องคิดเลข

http://th.coinmill.com/THB_USD.html

นะ บางทีต้องใช้ ขี้เกียจโหลดแอพ

ฝันเห็นงู ถ้าใครดูในเฟสบุ๊คเราคงเห็น

ก็เป็นฝันเพี้ยน ๆ แต่บอกเลยว่ามันก็ทำให้เรามีความสุขขึ้นนะ อย่างน้อยชีวิตเราก็มีมุมนี้ ส่วนตัวจริงจะมาเร็วมาช้า เรากะเกณฑ์ไม่ได้ ขอให้มาแล้วเป็นตัวจริงเลยแล้วกัน เราจะได้ไม่ต้องเสียใจกับการคิดไปเอง ถ้าเราไม่ง่วงนอน บอกเลย คงได้เพลงสักเพลง แต่ตอนนี้ง่วงมากอ่ะ

อยากมีเพลงรัก
แต่เราไม่เหงานะ อย่างน้อยเวลาเราทำงานบ้าน งานนู่นนี่ เราก็คิดได้ว่า อะไรเหล่านี้ ทำให้ชีวิตเรามีค่าขึ้นกว่าการเพ้อฝันไปวันวัน

มีหน้าที่อะไรก็ทำไปค่ะ สักวันเราคงได้พบกัน ถ้าเราเกิดมาเพื่อที่จะพบกัน 😀