จะหมดวันครูละ แต่อยากเขียน

เราไม่เคยอยากเขียนแนว ๆ
เป็นครู ไม่ใช่ อย่างนู้นนี้นั้น เพื่อตีแผ่ คุณงามความดีของตัวเองเลย ในฐานะที่ทำอาชีพครู

เพราะเราคิดว่า เรามาอยู่ในจุดที่เราไม่ได้สามารถแก้ปัญหาเกี่ยวกับการเรียนที่เราเจอในสมัยเรียนได้เลย

นักเรียนในโรงเรียนจะเคารพ จะผูกพัน กับเรามากน้อยแค่ไหน เราเฉย ๆ เพราะเราไม่ชอบการจากลา แต่ก็ห้ามไม่ได้ ดังนั้น มันจะยังไงก็ช่าง
แต่ขอให้เป็นนักเรียนที่พอรู้ว่า สิ่งใด ทำแล้วดี สิ่งใดทำแล้วชั่ว แล้วอยากให้มองเห็นว่า ถ้าเลือกทำดี แล้วจะเกิดสิ่งดี ๆ อย่างไร

เราไม่เคยอยากสอนให้เด็กเก่ง เพราะเราเองก็ไม่เก่ง แต่เราจะพยายามสอนให้นักเรียน “รับผิดชอบ” ในการกระทำของตัวเอง เพราะคนเราเกิดมาก็แค่คนเดียว ตายไปก็ไปคนเดียว จะมัวรอพึ่งคนอื่น ให้คนอื่นช่วย นั้นคงจะไม่ได้
แต่ถ้าชีวิตมีเงื่อนไข ก็ขอให้ทำตามเงื่อนไข เพราะมันน่าจะทำให้เจ็บปวดน้อยกว่าการฝืนดันทุรังไป แม้จะต้องฝืนใจทำตามเงื่อนไขที่ไม่ชอบ ก็ทำไปเหอะ

แค่เรารู้ว่าเราทำอะไรอยู่ก็พอแล้ว

ถามว่ามีความสุขไหมกับอาชีพนี้ บอกตรง ๆ ว่าไม่แน่ใจ
แต่ระหว่างที่ยังมีหน้าที่อยู่ ก็จะทำให้ดีที่สุด

เราอยากให้อย่างน้อย เขาก็น่าจะรู้ เท่าที่เรารู้ ถ้าเราไม่ตายซะก่อน

ขอขอบพระคุณทุกคนทุกสิ่งที่ทำให้เราได้เรียนรู้ พวกท่านคือครู การทำให้คนอื่นรู้โดยไม่หวังอะไรตอบแทน นั่นยิ่งเป็นยอดครู สิ่งที่ได้รับคือความยินดี ที่มีคนที่มีความรู้เพิ่มขึ้นมาอีก 1 คน

คนที่มีอาชีพครู กับ ครู ต่างกัน ถ้ามองออก ก็จะเข้าใจ 
ขอกราบทุกท่านเฉพาะที่มีจิตวิญญาณความเป็นครู ส่วนท่านที่เป็นครูเพื่อกอบโกยอะไรบางอย่าง อยากให้รู้ว่าท่านคือผู้หนึ่งที่ทำลายระบบการศึกษาไทย

23:45 ไม่ได้บอกว่าเราดีหรือเลวกว่าใคร แต่เราแค่อยากให้เห็นอีกมุม
เราอาจไม่มีทางเปลี่ยนแปลงระบบการศึกษาไทย แต่เราจะทำให้เด็กที่ได้คลุกคลีกับเรา เป็นตัวของตัวเองโดยไม่เบียดเบียนใคร เราจะทำให้ได้