ฮาวทู สอบครั้งเดียวติด คืออัพโหลดผ่านไอโฟน ล่ม เลยเอาแต่คำบรรยายมาก่อน

รูปเยอะ ล่ม

คงไม่ใส่รายละเอียดมาก

เนื่องจาก ท่าน ผอ.เขต ท่านบอกทุกคนว่าอย่าโพสต์อะไร (จริง ๆ ตั้งแต่ประกาศมา ก็ไม่ค่อยอยากโพสต์อะไร เพราะว่าเหมือนชีวิตงง ๆ ไม่มีเวลาเท่าไร)

แต่ที่จะมาเขียน เพราะอยากให้รู้ว่า บางที แค่ความพยายามอย่างเดียว อาจไม่พอ

ก่อนอื่น ต้องบอกก่อนว่า มีท่านผู้หยั่งรู้ ทักเราตั้งแต่อายุ 27 แล้ว (ตอนนี้เรา 31) ว่าเราต้องรับราชการ มีให้เลือกสามอาชีพ คือ หมอ ทหาร และครู ในวัย 27 ทำอย่างอื่นไม่ได้แล้ว จบอะไรมา ก็คงได้ตามนั้น

แต่เราไม่ไปสอบไง ด้วยเหตุผลส่วนตัว

ช่วง พ.ย. มีเหตุให้ได้รู้จักท่านผู้หยั่งรู้อีกท่าน ที่ทักว่า เราจะสอบได้แน่นอน พูดถึงขั้นว่า แม้ไม่อ่านหนังสือก็สอบได้ เพราะเหมือนชะตาชีวิตถูกกำหนดมาแล้ว เขาบอกมางี้จริง ๆ แต่นะ เราทำใจไม่ได้หรอกที่จะไม่อ่าน เพราะเราห้ามพลาด

ผ่านมา จนวันนี้ มีเหตุที่ทำให้ต้องสอบ สอบครั้งแรก (จริง ๆ สมัครครู กทม ด้วย แต่ดันสอบวันเดียวกัน เลยต้องสอบที่นี่เพราะที่นี่สำคัญกว่ามาก และในใจคิดว่าเมื่อเหลือโอกาสเดียวแล้ว ต้องสอบให้ได้เท่านั้น ทำเล่ม ว.16 นั้นเหนื่อย และเครียดมาก ต้องสอบให้ได้ ร.ร.เปิดตำแหน่งให้ ต้องสอบให้ได้ คืนที่ทำเล่ม ไม่ได้นอนเลย กลัวเล่มไม่เสร็จ ที่วันรุ่งขึ้นมีคอนเสิร์ตของนักเรียนแล้วเราไม่ถ่าย เพราะร่างกายไม่ไหวนั่นเอง)

กลับมาที่การอ่านหนังสือ

พอเริ่มรู้ว่า ร.ร. เปิดตำแหน่งให้

เราฟังคลิป

เพลย์ลิสต์ฟังสอบครู ที่เราเก็บไว้ แล้วชวนซุงฟังด้วย แต่ไม่รู้ซุงฟังป่าว

เรารีดผ้าให้ป๋า และของเรา มันนาน (คือเราเคยเล่าป่ะ ว่า เราเรียน ป.ตรี มสธ. เป็นเพื่อนน้องที่ทำงาน เราก็ฟังวีดิโอวิชา ตอนรีดผ้าน่ะ การรีดผ้าคือช่วงเวลาแห่งการเรียนรู้) คลิปติว หาในเน็ต ในยูทูบ ฟังซ้ำ ๆ

อ่าน มีอ่านหนังสือ ติวของขงเบ้ง เราซื้อจากเว็บชีตราม (ปี 52 เราเรียนมนุษยอิงค์ราม เราเลยสั่งชีต สั่งหนังสือ จากเว็บชีตราม ตอนนั้นที่ซื้อเล่มนี้ เพราะจะไปต่อใบประกอบวิชาชีพ แล้วใช้การสอบ 9 มาตรฐาน เพราะตอนนั้นไม่ได้เป็นครูใน ร.ร. เล่มนี้ ตั้งแต่ยิ่งลักษณ์หรืออภิสิทธิ์เป็นนายก คือเก่ามากแล้ว แต่สารหลายส่วนก็ยังใช้ได้) เล่มนี้จะให้เย เยขอว่ามีชีตอะไรก็ขอ พอดีเยชวนไปสมัคร ถ้าเยไม่ชวน เราก็คงงง ๆ เพราะเราไม่ค่อยรู้ทาง เรารู้เฉพาะที่เราไปเที่ยว ถ้าเป็นงานเป็นการ เราไม่ค่อยรู้ เราหลงทางก็บ่อย เลยอยากให้เย ขอบคุณที่ชวนไป

  

ส่วนชีต มีได้ของพี่แอ๋วมา ซึ่งเขาได้จากใครต่อ ๆ มาก็ขอบคุณค่ะ

ลบไปแล้ว คือ เราขอเอาไอโฟนถ่ายไว้อ่าน

และได้จากครูที่ ร.ร. ทั้งครูเกม ส่งเพจติวมาให้ น้องแนนส่งให้ซุงอ่าน เราแชร์เข้าแฟนเพจ kruamroom ไว้ อ่านตลอด เจอหน้าไหนก็อ่าน อ่านเข้าไป ไม่เสียสตางค์

ส่วนวิชาเอก เทคโนโลยีการศึกษา

 

  

 

เราหาหนังสือในห้องสมุด (ที่ทำงานเรา) อ่าน เจอเล่มเดียว อ่านแบบ จดคำถามคำตอบลงสมุด เพื่อท่องเลย การลอกลงสมุด คือการอ่านหนังสือแบบเข้มที่สุดของเรา (แบบบังคับให้เข้าหัว)

อ่านทุกวัน ซ้ำ ๆ

วันสอบ ช่วงพัก เราไม่คุย อ่านอย่างเดียว

คนอื่นเขาคุยเช็คคำตอบกัน เราฟังแล้ว เราผิด เยอะ เราเครียด แต่ไม่สนใจ เราเปลี่ยนอดีตไม่ได้ มันผ่านไปแล้วก็ต้องปล่อยผ่านไป

ตั้งใจอ่านวิชาต่อไป ไม่สนใจคำพูดที่เขาเฉลยกัน

แถมป้ายวันสอบ  มีเครื่องตรวจระเบิดด้วย

เครียด มาก ๆ

ไม่ต้องเอาอะไรไปเลยนอกจากบัตรประจำตัวสอบ กับบัตรประชาชน แม่ไปด้วย เลยให้แม่ดูกระเป๋าให้ ใครไปคนเดียว เขามีที่ฝากของ

โบชัววันสัมภาษณ์ ตั้งใจแปะสติกเกอร์ใสเองเลย ยิงคิวอาร์โค้ดได้ คือ รู้สึกว่าโบชัวมันที่น้อย อยากให้กรรมการยิงไปดูเพิ่มได้  

  

  

 

นึกอะไรได้ ก็ใส่ไป

วันสัมภาษณ์ ไปคนแรก ไปเปิด ร.ร.เลย หกโมงครึ่ง แต่เขาเรียงตามเลขที่ เอาพละก่อนเทคโน  เราเลยสัมภาษณ์ตอนเที่ยงครึ่ง พละคนละเจ็ดนาที เทคโน10 นาที มีเราห้านาทีเอง กรรมการให้แนะนำตัว และชมโบชัว แต่ท่านอื่น บอกว่ากรรมการถามว่า ถ่ายรูปแล้วแชร์ต่อให้คนอื่นยังไง

ทั้งหมดประมาณนี้ค่ะ

บอกเลย พยายามมาก เพื่อแม่ แม่อยากให้เป็นข้าราชการ วันนี้ภูมิใจในตัวเอง ที่ทำให้แม่ได้แล้ว

เพื่อป๋าด้วย

ทุกอย่างเร็วมาก

จะพยายามทำทุกอย่างให้ดีที่สุด

ขอบคุณทุกท่านที่ให้โอกาสค่ะ

แปลก ๆ ตัวเองอยู่ รู้สึกนิสัยเราเปลี่ยนด้วย ถ้าไปในทางที่ดี ขอให้รู้ว่าพยายามทำเพื่อแม่ป๋า

เรายังต้องปรับตัวอีกเยอะ ขอน้อมรับทุกคำแนะนำค่ะ

เหมือนมีอะไรในหัวอีกเยอะ แต่เรียบเรียงไม่ถูก เดี๋ยวต้องทำการบ้านมสธ. ไปให้ใหม่ดูอีก ช่วย ๆ กัน คือจะไม่ให้เสียสักงาน (เราว่าเรามีความสุข กับการใช้ชีวิตทำนองนี้นะ วันนึงเราเรียนรู้อะไรบ้าง)

บางทีเราช้าบ้าง อภัยด้วยค่ะ บางทีงง ๆ แต่จะพยายามปรับจูนให้ไวไว

ไปตากผ้าแล้วค่ะ พบกันใหม่ เอนทรี่หน้า จะมาแต่สาระ