เต้นเต้น

ครั้งสุดท้ายที่เป็นตัวเต้น ๆ ในกีฬาสี ในชีวิตเราคือตอน ป.6 เราเป็นลีดเดอร์สีแดง เพราะเป็นใหญ่แล้วไง 555 ป.6/1 (สุขเจริญผล รุ่น 7 ทอฝัน ไม่มีมาวินนะ 555) สีแดงที่ไม่ไปลงกีฬาจะเป็นลีดหมด เราจึงได้อานิสงค์นั้น ซึ่ง ณ ตอนนั้น โดนด่าเยอะ เพราะตอนประกวดลีดก/+กองเชียร์ เราเต้นหน้าบึ้ง (ขอโทษ เต้นท่าลีดมหาลัย ไม่มีส่ายดุ๊กดิ๊กซาเอม่อน) และหนีกลับบ้าน ให้แม่มารับตั้งแต่ก่อนเที่ยง

หลังจากนั้นไม่เคยได้เป็นลีดอีกเลย เพราะเตี้ย หุ่นไม่ให้ // แต่เราไม่เคยขาดการเต้น เพราะการออกกำลังกายเดียวที่เราทำคือเต้นแอโรบิค เราก็แอโรบิคมาตลอด แต่ไม่มีใครรู้ นอกจากคนที่บ้าน ม่า ยายเรา ด่าเราบ่อยมากว่าเต้นแล้วเดี๋ยวตับทรุด เราก็ยังขยันเต้น ซึ่งเหตุผลที่เราเต้นคือเราอยากมีปอดใหญ่ไว้กักลมร้องเพลงที่เราแต่ง ที่เนื้อเพลงเยอะเกิน555 เราต้องฝึกหายใจ

ระหว่างเรียนมัธยม เรียนมหาวิทยาลัย เราเต้นประกวดตลอด และมีเรียนในวิชาเรียน เลือกเอง เป็นทั้งแดนเซอร์ เชียร์ลีดเดอร์ ต่อตัว (ไม่ค่อยอยากขึ้น กลัวตกมาตาย เพราะไอ้คนล่างแบกไม่ไหว) เรียนลีลาศ และแจ๊สแดนซ์ของคณะศิลปกรรมศาสตร์ มศว ก็เต้นมาเรื่อย เพียงแต่ลุ๊กปกติเราดูไม่ค่อยกรี๊ดกร๊าด (แก่นั่นเอง) แต่เราก็เต้น อย่างที่บอก ว่าเพื่อฝึกการหายใจ ไว้ร้องเพลง เต้นนี่เหนื่อย

เป็นลีด เต้น ๆ เนี่ย เหนื่อยนะ ขาจะหลุด แต่แบบอยากลบล้างความผิดตอนเด็ก ๆ มั้ง ที่ทำสีแพ้ (หลายคนเขาโทษว่าเป็นความผิดเราอ่ะ) ก็เต้นได้ก็เต้นไป เวลาเต้นก็ยิ้มตลอด เต้นลีดอ่ะดี ได้ดูกีฬาติดสนามเลยอ่ะ 555 ชอบดูวอลเลย์ไปเลย มันส์  (วันนี้ได้ตบหน้าหันลูกวอลเลย์ด้วย ท่านผู้ชายคนนึงในทีมตรงข้าม ตบลูกวอลเลย์ตรงมาถึงเราได้เนี่ย เราก็ตบบอลเลยเดะ ไม่งั้นก็หน้าแหก)

เต้นตามหน้าที่ และเพื่อฝึกตน บางทีเราหน้าเฉย ใจอาจคิดเรื่องอื่น เราก็ยังเต้นได้ เราชอบ เราไม่อาย อายไม เราไม่ได้ทำเลวไรหนิ ได้ความอดทน เรื่องปอดด้วย อยากร้องเพลงแรพได้ 555 // ตรงข้าม ให้เราเป็นกองเชียร์ เราทำไม่ได้หรอก เราต้องเก็บเสียงเราไว้ร้องเพลงเรา เราเน้นร้องเพลงให้เพราะ ไม่ปรารถนาร้องเสียงดังให้คอแตกเสียงแหกอ่ะ (ถึงไม่อยากด่าเด็ก เสียดายเสียง)

แต่เต้นอ่ะ ท่ายั่ว เด้า ๆ ฮาเรมเชคเชิคไรน่ะ เราไม่เต้นนะ เห็นแล้วทุเรศ เสียภาพโหด ก็บอกแล้วว่าตัวจริงโหด ไอ้ที่เห็นไม่โหดคือเราพยายามปรับตัวให้เข้าถึงได้ไม่ยากเย็นนัก เพราะเรายังอยู่ในสังคม

ปล.เราแถมนิด เราค้นพบว่า ทุกคนที่เรามองแล้วเราชอบ (สเปกเรา) ล้วนเป็นเกย์หมดเลยว่ะ 555 ประจักษ์แล้ว ต่อไปเราคงไม่ชอบใครแล้ว เขาจะได้ไม่เป็นเกย์ กร๊าก พูดเล่น เอาเป็นว่า ถ้าเราจะแต่งงานกับใครสักคน เราคงเลือกคนที่ไม่ใช่สเปก (เรามองแล้วไม่ชอบ) ทว่าเขาสามารถทำให้เรารักได้ดีกว่า 😀 เออ แล้วถ้าเขาไม่ขอเราแต่งงาน นั่นก็อีกเรื่อง 555